Nederlands is niet de mooiste taal. Het is mijn moedertaal, de taal waar ik het meeste in thuis ben, maar mooi is het zeker niet. Over talen zoals Frans, Spaans en Italiaans hoef je natuurlijk niet te discussiëren. Pure poëzie rolt daar over de tong, ongeacht wat de inhoud of betekenis van datgene wat gehoord wordt mag zijn.
Toegegeven, ik heb wat meer waardering voor Nederlands hier in het buitenland gekregen. Niets zo leuk dan in een in China vrij onbekende taal te praten, roddelen en becommentariëren. Jammer dat het vaak met Engels wordt verward, omdat veel Chinezen dat ook niet verstaan, maar de gezichtsuitdrukking wanneer taal en daarmee ook mijn nationaliteit worden onthuld is onbetaalbaar (vind meer over deze situaties in het Engels in deze post).
En ja, zodra je meer talen leert besef je des te beter welke woorden ontbreken in het Nederlands. Maar je realiseert je ook dat het Nederlands toch wel woorden heeft die je niet zou willen missen. Daarom hierbij een ode aan een van mijn lievelingswoorden: dinges.
din·ges (de; m,v; meervoud: dingesen)
Bron: vandale.nl
1 (informeel) naam waarmee je personen of zaken aanduidt waarvan je de naam niet wilt of kunt noemen
Misschien heeft het met de klank te maken. Het Engelse equivalent ‘thingy’ klinkt een beetje kinderachtig. Dat dingetje, nee dat is bij lange na niet stevig genoeg om een brede categorie aan te duiden. Misschien heeft het ermee te maken dat een deel van de Nederlandse aanwijswoorden met een d begint: die, deze, dit, dat. Dat allitereert wel mooi. Misschien omdat de vorm vloeibaar is. Je hebt een dinges, gaat dingesen, iets is dinges, de dinges in de dinges dingesen, moderne taalkunst.
Ik gebruik dit woord te pas en onpas, in moeder- en vreemde taal. Zo hebben mijn Chinese, Japanse, Koreaanse, Australische, Franse en Duitse vrienden die ik in China leerde kennen tijdens mijn studie allemaal in meerdere of mindere mate ervaring met dit woord. Het is voor een Nederlands woord ook nog eens best goed uit te spreken door buitenlanders.
In zekere zin zijn dit soort tussenwoorden op een bepaalde manier onbelangrijk en tegelijkertijd heel belangrijk voor een taal. Aan de ene kant heeft het geen invloed op grammatica, uitspraak of schrijfwijze. Maar het laat wel zien dat een taal leeft. Genoeg leeft om dit soort woorden nodig te hebben of dat de gebruikers in ieder geval deze behoefte hebben. En ja, als levende gebruiker van een levende taal dinges ik dus met heel mijn hart.
Bitesized Writing 