What words mean

The brain is a strange thing. Once you do not know something, you cannot imagine how it is when you understand or know it. Once you do know it, you automatically forget how it is when you did not understand or know it.

Last weekend, I had a niece visiting who was in China for the first time. It made me remember how everything was when I visited China for the first time, or even when I did not know the language as well as my face would assume. With all the characters and different pronunciation(s), you adapt to a wholly new way of conveying things and processing information.

Of course, a cultural component also plays an important role with the establishment of these differences. In many Asian cultures, it is less common to be very upfront about feelings, ideas or opinions. China also has this up until a certain degree. The Netherlands and other northern European countries are on the other side of the spectrum, voicing thoughts openly.

Since I grew up in the Netherlands with Dutch parents, I am quite direct, but not the most extreme. Even within the Netherlands, differences exist, mostly between the northern and southern parts. Then again, China is even larger so I cannot even pretend to be speaking for China in general. However, the Chinese expression, 口是心非, the mouth says yes but the heart says no, can be applied widely. But in more surprising ways than you might imagine.

Being positive but meaning negative

  1. ‘I will see.’ / ‘If I have the time I will come!’ There are the standard instances when you ask someone to do something, go somewhere with you, participate in something and the other’s response can vary. Furthermore, these kind of propositions and answers can be held in forehand, or a few hours before the event itself. See my Dutch post on time for more background.
  2. ‘Let us meet (soon)!’ Is this ever meant though? The digital equivalent in China is adding someone on WeChat and instantly forgetting about her/him. Like, only receiving the standard ‘I added you, we can now start chatting!’ and not even moving beyond that.
  3. ‘Please do everything in your own tempo.’ Whether it is study or sport or anything you are trying to master, your tempo had better match the class’s or teacher’s. For sports, feel free to reach as far as you think is anatomically possible. We will push, pull and lie on you to get you further. Read my Dutch article on sports in China for more enlightenment.

Being negative but meaning positive

  1. ‘You do not need to bring anything.’ Actually, I have never been in the situation where I really did not bring anything. The advantage is that you do not need to bring a highly personalized gift. Food or drinks are usually appreciated. Often accompanied by a ‘You should really not have done that.’ while handily storing it in the cupboard.
  2. ‘Your English seems to have become worse.’ A friend of mine was told this by a Chinese friend of hers. Mind you, jokingly. The Chinese are often full of these contradictions, seemingly to inform you: ‘I know you well and have high expectations of you / know you can do better, which I express in this way.’
  3. ‘It will not be long.’ If it is anything related to food and drinking, this is a blatant lie. If it has anything to do with a bank, hospital or police station, this is also a blatant lie. If it has to do with meeting again, this can be a blatant lie. Or they start stalking you.

Hoe een dag door te brengen zonder iets te doen?

Horen we het niet allemaal? Zeggen vrienden niet regelmatig: ‘Vandaag ga ik eens lekker helemaal niets doen!’ Of die traditionele zin: ‘Ja, even bijkomen, niets doen, genieten…’ Maar in het huidige tijdperk kunnen we allemaal wel wat hulp gebruiken. Hoe gaat dat nu, niets doen? Op de eerste dag van het nieuwe Chinese jaar, breng ik het antwoord!

Voorbereiding

  1. Het is belangrijk om dit soort dingen aan te kondigen. Mogelijk te herhalen bij zoveel mogelijk mensen.
  2. Bedenk in je hoofd het scenario. Denk aan blauwe luchten, groene grasvelden, wind door je haar, kabbelend water in de buurt. Het gaat om de stemming, niet om de werkelijkheid.
  3. Doe heel veel de dag ervoor, nuttig of niet. Het helpt om laat naar bed te gaan, (belachelijk) veel te eten, maar beter niet (belachelijk) veel te drinken want dan wordt het een dag niets doen met een kater. Daar heb ik geen tips voor.
  4. Zorg ervoor dat de ruimte(s) waarin je de dag gaat doorbrengen aangenaam zijn. Niet dat alles spik en span moet zijn, grote kans dat je toch haren achterlaat waar je ook gaat, maar wel fijn als je met blote voeten of minimale kleding kunt lopen zonder uit te hoeven kijken of schroom.
  5. Absorbeer ieders jaloezie en aanmoediging voor de grote dag.

Uitvoering

  1. Blijf in bed liggen. Tenzij je per ongeluk op de bank in een oncomfortabele positie in slaap bent gevallen. Ga dan in bed liggen.
  2. Negeer zoveel mogelijk alles en iedereen dat je op andere gedachten probeert te bedenken. Een kitten die je in de keuken hebt opgesloten bijvoorbeeld en keihard mauwend aangeeft dat zij wel graag iets wil doen. Stel prioriteiten.
  3. Sta op een gegeven moment op uit bed om enkele basisbehoeften te vervullen. WC, drinken, eten kitten tevreden stellen, laptop halen en aanzetten etc.
  4. Breng zoveel mogelijk tijd door op 1 plek. De mens mag dan geen winterslaap houden, we kunnen wel eens in de zoveel tijd minstens 1 dag doen alsof.
  5. Doe wat niet-essentiële klusjes tussendoor zodat je wel een goed gevoel hebt over je nietsdoen-dag. De was, kat te eten geven, vuilnis buiten de deur zetten.

Tips

  1. Ter extra ontspanning is een huisdier erg nuttig. Let er echter op dat dit ook averechts kan werken. Vooral jonge dieren doen graag iets, dus voor je het weet ga je daarin mee.
  2. Zorg ervoor dat het geluid zoveel mogelijk geminimaliseerd of aangenaam is. Voor zover je daar controle over hebt (achterstallig boren in de ochtend, praatgrage beestjes).
  3. Draag comfortabele kleding, ongeacht of het veel of weinig is (indien de omgeving waarin je je bevindt dat toelaat).
  4. Eet en drink genoeg. Laat dit soort dingen zoveel mogelijk naar je toekomen. Zelf dingen maken heb je nog genoeg tijd voor op andere dagen.
  5. Knuffel met mensen, of dieren. En praat online of in persoon tegen ze (afhankelijk van je nietsdoen-kledingstijl). Stel uitgebreid tentoon dat je niets aan het doen bent, dat je als normaal persoon deze bewuste keuze hebt gemaakt.

Wees er trots op dat je niets kunt doen! Velen missen deze broodnodige vaardigheid in het leven.

It is the second new year of the year!

Living in China has its advantages. You can eat 24 hours a day, you can cycle pretty much wherever you want, you can spit on the streets or pretty much everywhere (not that I do so of course, I am a proper educated lady) and you get to celebrate new year twice!

Granted, the first new year celebrations are quite anticlimactic. People do wish each other happy new year, there are parties, drinks and get-togethers but it is not the same. There are no fireworks, many people simply go to bed before 12 and the atmosphere is not there. No holidays, tomorrow is just another day, except with a few number changes.

For the real festivities, you need to look at the Lunar New Year (based on the Lunar calendar, of which I do not understand anything either). It generally takes place somewhere end of January-end of February-ish (wish it was one month!) and lasts about 7-10 days officially.

So what happens? The usual, millions of people are on the move, villages are (or should be) flooded with people, an amount of food and alcohol is consumed that reaches to the heaven, praying to the heavens by going to the temple, general happiness, joy and good quality family time (possibly with the added bonus of being pressured by family members to settle and get married).

You probably get the general idea, but how does it actually feel? I have no clue. I have no Chinese family I know and the previous times with Chinese New Year I was on an airport in Shenzhen (watching the KFC employees having hotpot at around 3AM and contemplating who had the saddest New Year) and afterwards in Taiwan (where there were temple festivities, but also mainly very quiet); and last year I was in Japan where I did go to Yokohama (the Chinatown of Tokyo so to say) but it is of course not the same. Oh yeah, and Chinese New Year celebrations in the Netherlands, which enlightened me that this existed at all.

But this year is different! I will be in Beijing! what to expect? Well, eating and making dumplings, most things in general to be closed, very empty streets, hopefully some fresh air, half the days off that the usual Chinese get (although we do not have to compensate) and a lot of noise (so perhaps a stressed kitten will get added to the mix). I actually thought of making new year’s resolutions again this morning. But then I did not really make any for the Western new year either. Except subconsciously to really stop with biting my nails (improving!), to write more (improving!) and to stay positive (improving!).

So I guess the only thing left to write is ‘Happy New Year!’ and keep on going in the year of the rooster!

Tijd en spontaniteit

Een paar maanden geleden herlas ik dit artikel over de perceptie van tijd in verschillende culturen.

Toen ik in Peking studeerde, kwam ik voor het eerst langere tijd in aanraking met echte verschillen in tijdsperceptie. Zo waren van de internationale studenten de Duitsers altijd stipt op tijd, ik (tellend als Nederlander) in ieder geval niet meer dan 10 minuten te laat en kwamen de Fransen gerust 30 of meer minuten te laat aanzetten zonder waarschuwing.

In mijn ogen is luiheid hier niet het probleem (hoewel een Duitser dat ook weer anders zou kunnen zien). Na uitgebreid overleg (poldermodel!) gaf onze Fransman aan dat dit zijn gedrag de gebruikelijke gang van zaken was in Frankrijk. Zo gedragen wij ons natuurlijk (meestal) naar de manier die in onze landen normaal en geaccepteerd is. Kortom, we hebben in Europa nog genoeg te heggelen en steggelen (alweer!) , laat staan met een land aan de andere kant van de oceaan.

Maar dan toch China. Ik moet zeggen, nu ik hier wat langer woon, waardeer ik de Chinese manier van plannen wel. Het doet me een beetje denken aan mijn jeugd in Echt, in Limburg waar mijn ouders de achterdeur altijd open hadden (en hebben) staan voor iedereen die even binnen wil lopen. Lekker spontaan, niet teveel gedoe en ongedwongen.

Laten we eea even vergelijken:

Afspreken met Nederlanders

  1. Idealiter geeft een van beiden 3 weken van tevoren aan dat er afgesproken gaat worden.
  2. Vervolgens vindt de traditionele ‘kalenderuitwisseling’ plaats. Meestal zijn er in de komende drie weken minstens 5 dagen per persoon waarop iemand niet kan. Het is belangrijk om van iedere dag te benoemen welke activiteit plaatsvindt/waarom je niet kunt. Als we elkaar niet te zien krijgen, zijn we in ieder geval alweer iets meer op de hoogte van elkaar.
  3. Als je geen geschikte datum kunt vinden, bedank elkaar en spreek de hoop uit elkaar toch weer een keer te zien. Als je wel een datum kunt vinden, bespreek waar, wie en wanneer.
  4. In principe is het wenselijk om 10 minuten te vroeg, op tijd, of maximaal 10 minuten te laat aan te komen.
  5. Eventueel kan het voorkomen dat je niet kunt, laat dit op tijd (meestal 10-5 dagen) van tevoren weten.

Afspreken met Chinezen

  1. Maximaal 3 of 4 dagen van tevoren vragen om af te spreken. Ik had het een keer met een vriendin over volgende week, toen zei ze: ‘Oh zo lang nog. Daar hoeven we volgende week pas naar te kijken.’
  2. Stel een dag voor, of een reeks dagen. Een van de dagen is ongetwijfeld goed. Of je kunt aansluiten. Of alleen samen eten. Eten kan altijd.
  3. Als je de hele week voorbij bent, maar onverhoopt geen datum hebt, zeg dan dat je later nog eens kijkt. Dit kan volgende week zijn, maar ook enkele weken later. Als je wel kunt, spreek af waar je gaat eten.
  4. In principe kom je op tijd. Maar je kunt ook 30 minuten van tevoren aangeven dat je 10 minuten later komt. Of 30 minuten. Of 1,5 uur van tevoren laten weten dat het niet meer gaat lukken. Allemaal opties.
  5. Je kunt altijd last minute mensen meenemen. Of achterwege laten.

Nu is kort plannen niet altijd even praktisch, maar het schept ook mogelijkheden. In zekere zin maakt het het leven een stuk verrassender (alsof wonen in een ander land nog niet spannend genoeg is) en is het een stuk spontaner. Zo heb je de hele week vrij, maar snel genoeg vult die zich vanzelf wel naarmate de dagen vorderen. En de weken daarna, en de maanden en jaren. Zo gaat het maar door het hele jaar. Want Chinezen zien tijd als een cyclus. Maar dat voor een andere keer.